İsar Ruhlu Ne Demek? İçsel Bir Çıkmazda Kendi Kendine Gülümsemek!
İzmir’de yaşayan, 25 yaşında, arkadaş ortamında esprilerle neşeyi tavan yaptıran ama içsel dünyasında çok fazla düşünen biri olarak, insanın hayatında böyle bir kavramın anlamını arayışı tam anlamıyla bir fırtına gibi. “İsar ruhlu” deyimini duyduğumda, bir an için o kadar fazla anlam çıkardım ki, adeta kelimenin içine girip orada kayboldum. Hadi gelin, bu terimi biraz mizahi bir bakış açısıyla çözelim!
İsar Ruhlu Ne Demek? Biraz Çözümleme!
İsar ruhlu olmak aslında bir çeşit içsel huzursuzlukla yüzleşmeyi, ama bunu dışarıya yansıtmamayı ifade eden bir kavram gibi görünüyor. İnsanların sosyal ortamlarda rahat ama kendi içinde sürekli bir düşünme halindeler. Hani şu tipler vardır ya, “güzel bir espri yapıp ortamı gülme krizine sokan” ama aslında kafasında “Ya, bu espriyi gerçekten doğru mu söyledim? Yani doğru mu anlamışlar? Ya bir yanlışlık olduysa?” diye düşünerek bir köşe de insanlarla aralarındaki mesafeyi koruyan.
İsar ruhlu kişi, bir nevi dışarıdan her şeyin yolunda gittiği, eğlenceli, bol esprili, neşeli ama bir yanda derin bir kafa yorarak “Bir şeyler eksik mi?” sorusunun peşinden koşan biri olarak tanımlanabilir. Kısacası, sürekli olarak kafasında bir “exekütif toplantı” yapıyor ama dışarıya bunu çok da belli etmiyor.
Bir Günün İçindeki İsar Ruhlu Anlar
Geçen gün yine, arkadaş grubuyla buluştuk. En sevdiğimiz kafede, her zamanki gibi, kafamda bu “Isar ruhlu” düşünceleriyle biraz içsel hesaplaşma yapıyorum.
– Ahmet: “Ya abi, son zamanlarda bir şey fark ettim. Galiba ben de biraz daha fazla espri yapıyorum, herkesin moralini yükseltmeye çalışıyorum ama sonra evde yalnız kalınca ‘Hadi ya, bu kadar mı?’ diye düşünüyorum.”
– Ben (içimden): “Isar ruhlu olmasam da bazen Ahmet gibi düşünüyorum. Acaba benim esprilerim de fazlasıyla yapay mı? Gerçekten güldüler mi, yoksa ‘lan bu da ne konuşuyor’ diye mi bakıyorlar?”
Neyse, bir süre sonra iç sesimi baskılayıp yine espri yapmaya devam ettim. “Ya, senin bu ruh halin çok esrarengiz, anlaşılamaz bir sanatçı havası var, Ahmet!” diye dalga geçtim. Herkes gülmeye başladı, ama içimde yine “Gerçekten gülüyoruz mu?” sorusu vardı.
Isar Ruhlu Olmak mı? Yoksa Kendi Kendine Beni Anlatmak mı?
Bir başka gün, kafede otururken, yan masada iki kişi konuşuyor. Birinin sürekli “İsar ruhlu” olduğunu söyledikleri biri hakkında, birden aklıma geldi: “Benim hayatımda birçok Isar ruhlu var! Herkes dışarıda şaka yaparken, içsel hesaplaşmalara devam ediyor!”
– Kız 1: “Vallahi ben Isar ruhlu gibi hissediyorum son zamanlarda. Dışarıda gülerken bir yanda sürekli kendi içimde ‘Bunu doğru mu yapıyorum? Şu cümleyi kurmasaydım keşke’ diye düşünüyorum.”
– Kız 2: “Hah, işte senin o halin beni de rahatlatıyor. Ben de çok yaparım o kadar. Dışarıda gülüyoruz ama kafamda bin tane soru işareti. Ne kadar sahte olabilir ki bu!”
Hahaha, işte tam olarak bu! Isar ruhlu kişi, kendini içsel bir çıkmazda hissederken dışarıda sanki her şey mükemmelmiş gibi görünüyor. Hani sen en güzel espriyi yapıyorsun, ortamda herkes gülüyor ama bir yanda ‘Bu mu doğru zamanım?’ diye soruyorsun. Evet, biraz komik, ama bir o kadar da gerçek!
“Isar Ruhlu” Olmanın Huzursuzluğu ve Gücü
Şimdi, bir şey itiraf ediyorum: Kafamdaki her espri ve her davranış genellikle “Isar ruhlu” bir analizden geçiyor. Yani espriyi yapmadan önce “Gerçekten bunu yapmalı mıyım? Sonra nasıl etkilenirler?” diye düşünüyorum. Ama bir noktada da buna takılmamak gerektiğini de kabul ediyorum. Çünkü “Isar ruhlu” olmanın bir avantajı da var: Kendi içindeki dengeyi bulman, dışarıda her şeyin kontrolden çıkarken bile biraz daha sakin kalabilmeni sağlıyor. Ve aslında insanı biraz daha derin düşünmeye, çevresini daha iyi gözlemlemeye yönlendiriyor.
Kısacası, içsel olarak bir tür fırtına koparken dışarıda bu fırtınanın izlerini kimse göremez. Kim bilir, belki de Isar ruhlu olmak, bir tür içsel güçlülük halidir. Kendini anlamaya çalışırken dışarıda eğlenmeye devam etmek, insanı biraz daha sağlam yapar.
Sonuç: Isar Ruhlu Olmak, Bir Süre Sonra İyi Bir Şeydir
Yani, Isar ruhlu olmak aslında ne çok kötü bir şey, ne de inanılmaz bir erdem. Herkesin bir noktada, dışarıda çok rahatken içsel bir fırtına yaşaması oldukça normal. Hem, kimse mükemmel değil, değil mi? Eğer sen de bazen espri yaparken kafanda bir milyar soru dönüyorsa ve sonra “Ya, doğru muydu?” diye düşünüyorsan, belki de sen de bir Isar ruhlusun. Ve, bu kötü bir şey değil. Tam tersine, biraz da eğlenceli olabilir!
İsar ruhlu ne demek? Bir anlamda içsel fırtınalarını dışarıya yansıtmadan bir hayat yaşamak demek. Ama bazen, o fırtınayı yaşamak da insana gerçek anlamda “güç” verir!